Groothandel juweliers hebben klanten door de eeuwen heen bediend met het beste van edelstenen en metalen accessoires. Maar in dit licht is het de moeite waard om te kijken naar de geschiedenis van juwelen in India om een vollediger beeld te krijgen van hoe het zich heeft ontwikkeld.
India is inderdaad een rijk land, of het nu gaat om erfgoed, cultuur of luxe. Net als de diamanten (binnenkort van platina) weerspiegelen juwelen de kwaliteit van de etniciteit van de plaats waar ze vandaan komen. De rijken van India (bothirs en dun) waren de veeleisende gebruikers van exotische, en dure, materialen zoals agaat, zirkonia en zelfs diamant. Rijke Indiase koningen en koninginnen tooiden zich met de meest oogverblindende juwelen, hun gewaden rijkelijk versierd met zilver en diamanten die uit Egypte werden ingevoerd. Juwelen waren ook een teken van de rijkdom van de aristocraten, die exotische modeartikelen van over de hele wereld kochten, zoals Victoria’s keuze van fijne diamanten halskettingen, platina en gele saffierringen.
Pas toen de Britten India zo’n 200 jaar later in handen kregen, werd het importeren van juwelen uit het verre oosten mode. Invoer werd een manier om snel geld te verdienen in het bloeiende Britse Rijk, zodat juwelen vanaf de 18e eeuw een hot item werden in Groot-Brittannië. Er ontwikkelde zich een hele industrie rond het houden van een roterende reeks exotische juwelen, waarvan vele leken op de ornamenten die tegenwoordig in stedelijke gebieden verkrijgbaar zijn. Van de duurzame en goedkope saffier, tot de fonkelende diamanten ringen, er was een juwelenrage.
Toen de spoorweg de mobiliteit en het reizen onder de massa’s uitbreidde, veranderden ook de juwelen. Voor de aristocraten was het niet langer luxe om puur goud en zilver bezet met edelstenen te dragen. Om tegemoet te komen aan de behoeften van de veranderende, snelle vrouwenmaatschappij, begonnen vrouwen lichtere juwelen te dragen, die gecombineerd konden worden gedragen. Deze verandering in de sociale perceptie leidde tot de introductie van Maya-kralen in de sieradenmakerij. Maya-kralen zijn gedetailleerde, met de hand vervaardigde metalen creaties in duizenden verschillende motieven. Zij worden traditioneel vervaardigd van staal, goud, zilver of nikkel en worden versierd met uitvoerige versieringen. Aangenomen wordt dat Mayakralen dateren uit de tijd van de beschaving van het oude Mesopotamië (die rond 3.500 v. Chr. begon). Bovendien wordt aangenomen dat de ambachtslieden toen het verband begrepen tussen de Willa, het vrouwelijke principe in sieraden, en engelachtigeOrigami, of het vrouwelijke principe in siervoorwerpen. Aangezien de Maya-kralen het vrouwelijke principe tot in de kleinste details nabootsen, werd het verband met de onzichtbare, tijdloze Origami duidelijk.
Met de evolutie van de smaak van de gentleman in juwelen, werd de heerachtige Indische juwelier van de 19de eeuw gestaag vervangen door de slankere en meer delicate tote van de smaak van de dames. Tegen de tijd dat de 1900’s rond rolden, werd de grootte van het ornament drastisch veranderd. Klassiek-kleinere ornamenten werden vervangen door opzichtige, wilde ontwerpen die zo groot waren dat ze bijna konden worden vastgepakt als een klein tasje. In het toppunt van verwennerij van de heer werd het ornament van de heer drukker dan dat van de vrouw. De verandering verliep echter geleidelijk, en zowel mannen als vrouwen voelden de veranderingen in de hoogtijdagen van de heren.
1910’s
In het decennium van de jaren 1910 begonnen mannen dikkere schoenen met rubberen zolen te dragen en ze trokken flanellen hemden aan in plaats van de traditionele vesten en dassen. Vrouwelijke jurken met pofmouwen, vierkante halzen en verticale strepen waren een veel geziene verschijning in het straatbeeld. Ingrain katoen werd geïntroduceerd en de filmsterren begonnen het te dragen. In deze tijd ondergingen ook de kousen die de vrouwen droegen ingrijpende veranderingen. Ze waren niet langer effen en stijf, maar werden ook veel fijner en kregen een patroon naar dat van de mannen. Ook nepjuwelen deden hun intrede.
De veranderingen in vrouwensieraden gingen snel en waren verbazingwekkend. Het was in dit decennium dat vrouwen het dragen van koperen sieraden op vrouwelijk niveau begonnen te overwegen. Ook broches kregen een draai en werden in verschillende kleuren gedraaid en geverfd. Tegen het einde van de jaren 1910 begon de vrouwenkleding details te dragen in de vorm van knopen en strikken. Vrouwen begonnen ook gekleurde en gedessineerde petten te dragen, vooral voor speciale gelegenheden. Geweven Betsy bijenmutsen, waarvan de stof dankzij de nieuwe uitvinding van rubber verder rekte dan ooit tevoren, werden versierd met kleine witte bijachtige vleugels. Ook andere hoedenmode was indrukwekkend. Vrouwen begonnen te experimenteren met zomen, taillebanden en mouwen.
Veranderingen in vrouwensieraden bleven gedurende de jaren 1920. De beroemde Clanger werd geïntroduceerd, een mix van metaal, glas en stenen ornament dat bedoeld was om het uiterlijk van de onderkaak van een wild dier na te bootsen. Het was een niveau van duurzaamheid en mysterie passend bij volle rokken en jurken die niet bedoeld waren om te worden bedekt door handschoenen.
lees meer: